Информация о материале

Категория: Новости и События

Создано: 02 сентября 2014

У Магілёве актывісты кампаніі «Народны рэфэрэндум» правялі грамадзкія слуханьні па рэформе адукацыі. Пытаньне пра беларускую сыстэму адукацыі, адно з шасьці, якое зьбіраюцца выносіць на рэфэрэндум ягоныя ініцыятары. Калі рэфэрэндум дазволяць правесьці, то людзі будуць мець магчымасьць выказацца «Ці згодныя яны, каб у дзяржаўных установах адукацыі усе паслугі грамадзянам Беларусі аказваліся бясплатна». Экспэрт на грамадзкіх слуханьнях прафэсар, кіраўнік грамадзкага Балёнскага камітэту Ўладзімер Дунаеў, адказваючы на пытаньне «Радыё Свабоды» пра цяперашні стан беларускай сыстэмы адукацыі зазначыў: «Яе асаблівасьць у тым, што Беларусь, дзякуючы беларускім чыноўнікам, вырашыла ня ісьці шляхам, якім ідзе ўсё чалавецтва, а абрала свой глыбока самабытны шлях. У 2008 годзе Анатоль Рубінаў сфармуляваў прынцып гэтай беларускай самабытнасьці. Ён тады сказаў: „Тое, што для немца добра, то для беларуса сьмерць“. Ён меў на ўвазе менавіта сыстэму адукацыі. Ён казаў, што мы пойдзем сваім шляхам. Вось мы гэтым самабытным беларускім шляхам, які вядзе нас у тупік, і ідзём. Кожны год мы бачым больш выразна наступствы гэтай самабытнасьці. Наша сыстэма адукацыі выродліва самабытная». Паводле Дунаева, у беларускай сыстэме адукацыі мноства дэфармацыяў. Калі нядаўна, прамаўляў экспэрт, беларус пра сыстэму адукацыі казаў, што яна выдатная, то апошнія гады стаўленьне пачало мяняцца. На думку экспэрта, цяперашняя сыстэма загнала адукацыю ў тупік. «Беларусь адна зь нямногіх краін, якая ўхіляецца ад міжнародных сыстэм маніторынгу якасьці адукацыі. А яны дужа важныя, бо дазваляюць ня толькі паставіць дыягназ, але і прызначыць лячэньне, — даводзіў удзельнікам абмеркаваньня прафэсар Дунаеў. Нас павінны клапаціць дзьве рэчы — даступнасьць і якасьць адукацыі. Ва ўсім сьвеце стандарты якасьці навучаньня распрацоўваюцца працадаўцамі і з гэтымі стандартамі параўноўваюцца посьпехі навучальных устаноў. У нас гэтых стандартаў няма. Мы дагэтуль жывём з тарыфна-кваліфікацыйнымі даведнікамі савецкага часу. Працадаўца ў нас ня мае магчымасьці ўплываць на працэс навучаньня. Па даступнасьці ж адукацыі мы апярэдзілі амаль усю плянэту. Шостае месца займаем. 85 працэнтаў моладзі паступаюць у ВНУ. Але, калі мы такія разумныя, то чаму мы такія бедныя?», пытаўся ў аўдыторыі  Ўладзімер Дунаеў. Экспэрт казаў, што беларускае студэнцтва пазбаўленае магчымасьці удзельнічаць у самакіраваньні. Гэта даводзіў ён стала адной з прычынаў таго, што Беларусі адмовілі ва ўступленьні ў Балёнскі працэс. «У нас у заканадаўстве нават няма паняцьця „студэнцкае самакіраваньне“. Калі адмаўлялі ва ўступленьні ў Балёнскі працэс, то проста ўказвалі, што Беларусь не забясьпечвае ўдзел студэнтаў ва ўпраўленьні адукацыяй, не забясьпечвае акадэмічнай свабоды ды аўтаноміі навучальных устаноў». На думку Ўладзімера Дунаева спадзявацца на хуткае рэфармаваньне сыстэмы адукацыі не выпадае. «Без рэфармаваньня сыстэмы кіраваньня ніякія рэформы не прынясуць карысьці, даводзіў ён. — Перад намі дужа цяжкі выбар. Гэта выбар, які прадугледжвае адказнасьць. А вось беларусы пакуль да адказнасьці ставяцца ня ўхвальна. Іх прывучылі, што за іх нехта прымае рашэньне і нясе адказнасьць. Нам трэба перажыць дужа сур’ёзную ломку, якая ня можа адбыцца імгненна, але бяз гэтага рэальных пераменаў у сыстэме адукацыі ня будзе». Карэспандэнт: Якое месца будзе займаць беларуская мова ў рэфармаванай сыстэме адукацыі? «Калі рэфармаваньнем будуць займацца людзі, зацікаўленыя, каб беларуская мова стала мовай адукацыі, то яна ёй стане. Цяпер жа сытуацыя зь беларускай мовай абсалютна ненармальная. Больш за тое, за апошнія пяць год у пяць разоў зьменшылася колькасьць студэнцкіх груп, якія навучаюцца на беларускай мове. Іх было меней за адзін адсотак, а цяпер у пяць разоў меней». Паводле Ўладзімера Дунаева, тыя хто меліся быць зацікаўленымі ў пашырэньні беларускай мовы нічога ня робяць дзеля гэтага. «Яны ня робяць нічога, каб падтрымаць мову. Вось гэта кепска. Калі б гэта былі ворагі было б значна прасьцей. З імі трэба было б змагацца. А тут абыякавасьць, зь якім даводзіцца сутыкацца». У абмеркаваньні пытаньняў рэфармаваньня сыстэмы адукацыі бралі ўдзел палітыкі Андрэй Дзьмітрыеў з «Гавары праўду», Юрась Губарэвіч з руху «За свабоду», палітык і навуковец Ігар Лялькоў, а таксама запрошаны экспэрт з Магілёва выкладчык унівэрсытэту імя Куляшова Міхаіл Наскоў. Ініцыятары грамадзкіх слуханьняў кажуць, што пасьля сямі падобных мерапрыемстваў, які пройдуць у розных гарадах Беларусі, выдадуць прэс-рэліз. У ім будуць падведзеныя вынікі абмеркаваньня. Крыніца: Радыё Свабода

Информация о материале

Категория: Новости и События

Создано: 29 августа 2014

Белорусское образование отличает самобытность, которая завело его в тупик, заявил 23 августа в Могилеве на общественных слушаниях о состоянии образования член Общественного Болонского комитета, бывший проректор Европейского гуманитарного университета, профессор Владимир Дунаев. "Это началось еще в 90-х, когда мы изобрели каких-то особенных белорусских бакалавров, не похожих ни на каких других. Но апофеозом в 2008 году стал еще один самобытный шаг, последствия которого мы сейчас начинаем осознавать, - когда вместо двенадцатилетки сделали одиннадцатилетку", - сказал ученый, отметив, что в мире можно по пальцам пересчитать страны, где в школе учатся 11 лет, во всех остальных - 12 и 13 лет. По его словам, Беларусь отказывается придерживаться ценностей европейского образования, в частности не обеспечивает автономность учебных заведений. "Коллектив не в состоянии влиять на стратегию учебного заведения. Им управляет директор или ректор, назначенный сверху и который отвечает только перед начальством, и также бесправен, как коллектив", - сказал Дунаев. Он отметил, что нынешняя политическая система управления привела белорусское образование к катастрофе. "Ощущение кризиса связано с тем, что впервые для общественности стало очевидно низкое качество среднего образования", - заявил профессор, указав, что это проявилось в невозможности сформировать "нормальный" контингент первокурсников. "В прошлом году 30% абитуриентов не смогли набрать по математике 15 баллов из 100. Т.е. не смогли получить двойку с минусом, что было проходным баллом. Выяснилось, что даже на бюджетные места не хватает абитуриентов. Но как их может хватать, если в прошлом году у нас был заявлен план приема на 1-й курс 80 тыс. человек, а школу закончило 60 тыс.", - сказал Дунаев. По его утверждению, в этом году ситуация еще хуже - не смогли сдать математику на 15 баллов уже 40% абитуриентов. "По доступности образования мы чуть ли не опередили всю планету - на шестом месте в мире. У нас 85% всей молодежи поступает в вузы. Но если мы такие умные, почему мы такие бедные? Почему у нас ВВП на душу населения меньше, чем у Ботстваны?" - задался вопросом ученый. Вместе с тем, Беларусь является одной из немногих стран, которая уклоняется от международных систем мониторинга качества образования. "А они очень важные, потому что позволяют не только поставить диагноз и назначить лечение", - сказал Владимир Дунаев, заявив, что без изменения системы управления никакие реформы в образовании не принесут пользы. Учитель материально заинтересован в том, чтобы плохо учить В Беларуси учитель материально заинтересован в плохом преподавании своего предмета в школе, поскольку это дает возможность больше зарабатывать на репетиторстве, заявил профессор Владимир Дунаев. "Учитель материально заинтересован в том, чтобы плохо учить. Если он плохо учит, значит, его услуги в качестве репетитора будут востребованы. Нормальное грамотное экономическое поведение - надо учить плохо, чтобы получать больше за репетиторство", - сказал ученый. Он отметил, что в Беларуси в средней школе учителей в два раза больше, чем в Европе. "Но у нас везде дефицит учителей. 8,6 учеников приходится на 1 учителя, в то время как в Европе средний показатель где-то 15", - сообщил Дунаев. "Даже чиновники заявляют, что 15 лет назад у нас было 1,5 млн. учеников, и 123 тысячи учителей, а сейчас меньше 900 тыс. учеников, но 132 тысячи учителей", - обратил внимание профессор, отметив, что белорусские педагогические университеты готовят 10 тыс. учителей в год, в то время как по нормам надо 3,5 тысячи. Владимир Дунаев заявил, что при нынешней системе вряд ли имеет смысл говорить о необходимости повышения заработной платы учителям. "Если у нас на учительские специальности идут те, у кого по математике ниже двойки с минусом, а потом они математику преподают, то сколько им не плати, они лучше учить не будут", - считает профессор. "Если говорят, давайте учителя избавим от непрофильных занятий. А какие непрофильные занятия - обеспечивать выборы, подписку на государственную прессу, собирать коммунальные недоимки, организовывать сельхозработы? Получается, что обучение - это для них вообще третьестепенной важности задача", - отметил Дунаев. Профессор также указал, что в Беларуси на самом деле отсутствует бесплатное высшее образование. "Государство, вопреки Конституции, создало систему, в которой нет бесплатного высшего образования из-за распределения, когда требуется - либо плати деньгами, либо отработкой", - сказал Владимир Дунаев, отметив, что нынешняя система государственного управления загнало образование в тупик. По мнению зампредседателя кампании "Говори правду" Андрея Дмитриева, без встраивания белорусской системы образования в единое пространство европейского образования, повысить его качество невозможно. Общественные слушания по проблемам образования в Могилеве прошли в рамках инициативы "Народный референдум", осуществляемой рядом оппозиционных организаций.

Информация о материале

Категория: Новости и События

Создано: 05 августа 2014

Закон определяет концептуальные основы модернизации высшего образования - интеграция высшего образования Украины к Европейскому пространству путем реализации положений и принципов Болонского процесса; обеспечения качества высшего образования и науки путем развития независимой системы обеспечения качества высшего образования; интеграция образования, науки и инновации; автономия высших учебных заведений; сотрудничество высших учебных заведений и бизнеса в сфере высшего образования и науки путем внедрения механизмов инновационного развития страны за счет взаимодействия образования, науки, бизнеса и государства. Основные нововведения Закона 1 июля Верховная Рада приняла во втором чтении Закон Украины «О высшем образовании». «За» проголосовали 276 народных депутата, «против» - 0, «Воздержались» - 1, «Не голосовали» - 60. Основные нововведения Закона Украины «О высшем образовании»: 1. Будет создан отдельный коллегиальный орган – Национальное агентство по обеспечению качества высшего образования. 2. Будут существенно усилены антиплагиатные нормы и ответственность за них (обязательное обнародование научных работ). 3. Будет создан новый механизм выборов ректоров высших учебных заведений (при участии всего преподавательского состава) и увеличено в соответствующей пропорции (не более 15%) количество студентов, которые будут участвовать в голосовании. Выборы будут проходить в один тур по системе «переходного голоса». 4. Для ректоров, деканов и заведующих кафедрами прописано ограничение пребывания в должности – не более двух сроков (по пять лет). 5. Все высшие учебные заведения получат право окончательного присуждения ученых степеней (в Нацагентстве остается вопрос аккредитации спецсоветов и рассмотрение апелляций на их решение). 6. Государственные вузы смогут размещать собственные поступления от своей образовательной, научной и учебно-производственной деятельности на счетах учреждений государственных банков. 7. Уменьшено количество часов учебной нагрузки преподавателей на одну ставку с 900 ч. до 600 ч. Уменьшена нагрузка на студентов – количество часов в одном кредите изменено с 36 до 30. 8. С 2016 года будет вводиться новый механизм электронного поступления в вузы и автоматического размещения мест государственного заказа. 9. Созданы условия для увеличения мобильности студентов и преподавателей. 10. В течение определенного в законопроекте переходного периода из системы высшего образования будет изъят уровень младшего специалиста и введена степень младшего бакалавра как сокращенный цикл подготовки бакалавров. Законом также отменяется степень кандидата наук, зато вводятся такие степени высшего образования: младший бакалавр, бакалавр, магистр, доктор философии, доктор наук. При этом степень доктора философии присуждается специализированной высшим советом учебного заведения или научного учреждения в случае успешного выполнения соответствующей научной программы и публичной защиты диссертации. Также для получения степени доктора наук необходимо защитить диссертацию. Закон Украины «О высшем образовании» вступит в силу после подписания Президентом Украины. По материалам пресс-центра Министерства образования и науки Украины. ЗАКОН УКРАЇНИ Про вищу освіту

Информация о материале

Категория: Новости и События

Создано: 30 апреля 2014

Какие ассоциации возникают у Тебя на слова "О, Болонь" или "Болонский процесс"? Самообразование, студенческое самоуправление, владение английским языком, свобода, европейское жизнь, собачка "болонка", марка пива? (Список можно дополнять самостоятельно :) ) В Болонском процессе участвует 47 стран. География впечатляет: ЕС, Россия и даже Казахстан с Арменией. Почему Болонский процесс обошел белорусских студентов и всю образовательную систему? Вступив в нашу группу, Ты сможешь больше узнать о БП, о возможностях, которые он предоставляет, о стажировках и перспективах обучения в иностранных вузах. Вот наша группа: http://vk.com/o_bolon Веб-сайт: http://dzedzich.org/ Кампания О, Болонь! Местоположение: Брест, Беларусь

Информация о материале

Категория: Новости и События

Создано: 06 декабря 2013

Осипович: В чём принципиальная, стратегическая суть конфликта в ЕГУ? Можно ли сказать, что обе стороны имеют разные взгляды на принципиальные вещи?   Лаврухин: Это действительно стратегический конфликт. Академическое сообщество ЕГУ дозрело до готовности взять на себя ответственность за университет. И реализовывать то самое академическое самоуправление, в котором оно раньше не хотело участвовать – или это не было столь важным, или не было острого понимания необходимости самоуправления. Сейчас академическое сообщество созрело до понимания этой ценности и желания реализовывать её на практике.   Осипович: То есть я правильно понимаю -- законодательные условия и правила университета и раньше давали такую возможность, просто сами преподаватели не слишком этим интересовались?

Подробнее...

Информация о материале

Категория: Новости и События

Создано: 23 августа 2013

Тысяча і адзін беларускі студэнт Што беларусаў у Польшчы шмат, можна меркаваць хаця б па тым, колькі туды мігравала дзеля навучання берасцейцаў. У кожнага чытача знойдзецца знаёмы, а то і не адзін, які ці то вучыцца, ці то адвучыўся, ці то марыць вучыцца ў Польшчы. Ды і па дадзеных фонду “Адукацыйная перспектыва”, беларусы разам з украінцамі – колькасныя лідары сярод прыезджых студэнтаў Польшчы. Найчасцей яны выбіраюць гуманітарныя накірункі: эканоміку, менеджмент ды замежныя мовы. Аднак наша гераіня Аня Масюк атрымлівае спецыяльнасць кухара-дыетолага. Знайсці ВНУ ёй дапамагла рэпетытар польскай мовы. Без рэпетытара ці без моўных курсаў у Польшчу можна паступаць хіба па праграме абмену Erasmus Mundus, ва ўсіх астатніх выпадках пры паступленні патрабуюць веданне мовы. Перад паступленнем Аня ведала толькі дзве рэчы: што яна хоча быць кухарам і што не хоча вучыцца ў Беларусі. Рэпетытар падказала ёй прэстыжную школу ў Гданьску – прыватную Вышэйшую школу гасцінічнага турызму і бізнэсу. Туды Аня і паступіла. Акрамя ведання польскай мовы, з абітурыенткі спыталі атэстат, анкету і некаторыя дакументы. Уступных экзаменаў не было. “А навошта? – кажа Аня Масюк. – Калі хто хоча вучыцца, той будзе. А калі не хоча – ён не затрымаецца”. Аня разам з некалькімі сяброўкамі былі першымі студэнткамі з Беларусі ў гэтай школе, таму адчувалі на сабе асаблівую апеку кіраўніцтва, а таксама дапамогу аднакурснікаў. “Я ведаю, што ў некаторых варшаўскіх універсітэтах ёсць трохі грэблівае стаўленне да беларусаў. Дык вось у нас усё было зусім па-іншаму. Студэнты дзяліліся з намі шпаргалкамі, а некаторыя настаўнікі маглі нават паставіць на паўбала-бал вышэй адзнаку, калі даведваліся, што мы з Беларусі”. Але навучанне спадабалася не толькі з-за дабрадушнай атмасферы. На тое быў шэраг аб’ектыўных прычын. А па пятніцах фітнэс Калі Аня наязджала ў Брэст і размаўляла з былымі аднакласнікамі, то толькі радавалася, што выбрала вышэйшую школу балонскай мадэлі. “З мяне дастаткова, што ўсе скардзяцца на загружанасць, вялікую колькасць пар, а ў мяне такога не было. Мне было вучыцца лёгка і нават весела”. У Анінай школе толькі чатыры навучальныя дні, а па пятніцах у раскладзе стаіць фітнэс, на які дастаткова адхадзіць палову заняткаў. Гэта не нашая фізкультура са штосеместравым залікам, без якога не дапусцяць да сесіі. Пра сваіх выкладчыкаў Аня і ўвогуле гаворыць доўга і эмацыйна. “У нас няма такога, што раз ты вучань, то ты – ніхто. Вучань і настаўнік абсалютна раўнапраўныя. І адзін і другі можа прыйсці на ўрок з кавай, і адзін і другі можа адлучыцца па сваіх справах. Мы часта прыходзілі з кампутарамі і кніжкамі на пары, і ніхто не рабіў нам заўваг. Галоўнае, не шумець і не перашкаджаць іншым. Адным словам, мы псіхалагічна не напружваліся”, - рэзюмуе Аня. Але што яшчэ больш важна – студэнт тут можа зрабіць заўвагу выкладчыку наконт стылю і зместу яго выкладання. Гэта і лагічна, калі абодва бакі зацікаўленыя ў якасці навучання, калі абодва з’яўляюцца суб’ектамі гэтага самага навучання. Ганарыцца Аня Масюк і ўзроўнем выкладання яе спецыяльнасці. Да студэнтаў прыходзяць рэстаранныя кухары з майстар-класамі, а практыкі адбываюцца ў гатэлях. Практычныя заняткі па кулінарыі вымагаюць вялікай колькасці прадуктаў і інструментаў, але студэнты ўсім забяспечваюцца. Заўважым, што нават у гэтай прыватнай установе, якая жыве за кошт аказання адукацыйных паслуг, ёсць свая сістэма бонусаў. Пры сярэднім бале 4,5 можна атрымліваць стыпендыю, а палякі могуць разлічваць на разнастайныя сацыяльныя выплаты. Едзь, куды хочаш Польшча ў Балонскім працэсе ад самага пачатку, таму, натуральна, у Анінай ВНУ прасочваюцца усе спецыфічныя рысы еўрапейскай адукацыі, пачынаючы ад трохступеннага навучання і заканчваючы інтэрнацыяналізацыяй універсітэтаў. Арыгінальнай школа застаецца хіба ў ацэнцы ведаў студэнтаў – тут няма традыцыйнай для Еўропы крэдытнай сістэмы, затое ёсць пяцібальная. Але гэта не перашкаджае развіццю студэнцкай мабільнасці. Напрыклад, Аня, якая пасля трох год вучобы ў верасні атрымае ступень бакалаўра, цяпер сур’ёзна ламае галаву, што рабіць далей. Можна працягнуць навучанне ў Гданьску, а можна паспрабаваць свае сілы ў іншай ВНУ, і нават па іншай спецыяльнасці. Да студэнцкай мабільнасці адносяцца таксама і вучэбна-вытворчыя практыкі, якія ў польскіх універсітэтах можна адпрацоўваць па-за межамі краіны. “На першым курсе мы падавалі заяўку на практыку ў Швейцарыю, але не здалі іспыт па англійскай мове”, - распавядае Аня. Можна было такім жа чынам пабачыць Швецыю, Германію, Канаду… Аднак дзяўчына пасля няўдачы са Швейцарыяй вырашыла быць бліжэй да дома, і летнія практыкі адпрацоўвала ў берасцейскім гатэлі. Вынікі такой практыкі лёгка залічваліся, нягледзячы на тое, што Беларусь – адзіная краіна еўрапейскага кантыненту, дзе дагэтуль не працуе Балонскі працэс. Гэта мяняе светапогляд Пагутарыўшы з Аняй, мы звярнуліся да нашага ўжо добра знаёмага эксперта Беларускага балонскага камітэта Алега Граблеўскага, каб спытаць абагульнена: чым усё-такі прывабліваюць беларусаў польскія ВНУ? Адказ нас не здзівіў: “Польшча прыцягвае наступнымі фактарамі: дыплом прызнаецца як у краінах ЕС, так і СНД; адносна невысокі кошт навучання – у сярэднім 800 еўра на год; шмат у якіх універсітэтах адсутнічаюць уступныя іспыты і дакументы прымаюць да кастрычніка; разнастайнасць у выбары мовы навучання; геаграфічная блізкасць. З іншага боку большасць абітурыентаў з'язджаюць не таму, што там усё так добра, а таму, што тут усё дрэнна”. На жаль, тое, што ў беларускай вышэйшай школе цяпер “усё дрэнна”, можа канстатаваць нават самы звычайны студэнт, калі ён пайшоў вучыцца не дзеля корачкі. Нашая сістэма адукацыі прагне здаровых перамен, якія б паўплывалі на якасць адукацыі і адначасова на імідж краіны ў вачах міжнароднай супольнасці. Выдатна, што моладзь самастойна шукае лепшыя ўніверсітэты ў іншых краінах, але яшчэ лепш было б, каб і беларусы маглі нешта прапанаваць на такім жа ўзроўні. У рэшце рэшт вышэйшая адукацыя – гэта таксама бізнэс, і большыя прыбыткі ад яго можна атрымаць, толькі калі прапануеш якасную паслугу і маеш шэраг партнёраў. Серыю пра Балонскі працэс закончым рэальным дыялогам паміж студэнтам, які тры гады адвучыўся ў Польшчы, і яго маці. Маці: Сынок, скажы, ці трэба адпраўляць у Еўропу тваю сястру? Сын: Адпраўляй. Маці: А што гэта дае? Сын: Гэта мяняе светапогляд. Можа, варта пачынаць мяняць светапогляд і ў сваёй краіне? Іна ХОМІЧ Брестский курьерТысяча і адзін беларускі студэнт Што беларусаў у Польшчы шмат, можна меркаваць хаця б па тым, колькі туды мігравала дзеля навучання берасцейцаў. У кожнага чытача знойдзецца знаёмы, а то і не адзін, які ці то вучыцца, ці то адвучыўся, ці то марыць вучыцца ў Польшчы. Ды і па дадзеных фонду “Адукацыйная перспектыва”, беларусы разам з украінцамі – колькасныя лідары сярод прыезджых студэнтаў Польшчы. Найчасцей яны выбіраюць гуманітарныя накірункі: эканоміку, менеджмент ды замежныя мовы. Аднак наша гераіня Аня Масюк атрымлівае спецыяльнасць кухара-дыетолага. Знайсці ВНУ ёй дапамагла рэпетытар польскай мовы. Без рэпетытара ці без моўных курсаў у Польшчу можна паступаць хіба па праграме абмену Erasmus Mundus, ва ўсіх астатніх выпадках пры паступленні патрабуюць веданне мовы. Перад паступленнем Аня ведала толькі дзве рэчы: што яна хоча быць кухарам і што не хоча вучыцца ў Беларусі. Рэпетытар падказала ёй прэстыжную школу ў Гданьску – прыватную Вышэйшую школу гасцінічнага турызму і бізнэсу. Туды Аня і паступіла. Акрамя ведання польскай мовы, з абітурыенткі спыталі атэстат, анкету і некаторыя дакументы. Уступных экзаменаў не было. “А навошта? – кажа Аня Масюк. – Калі хто хоча вучыцца, той будзе. А калі не хоча – ён не затрымаецца”. Аня разам з некалькімі сяброўкамі былі першымі студэнткамі з Беларусі ў гэтай школе, таму адчувалі на сабе асаблівую апеку кіраўніцтва, а таксама дапамогу аднакурснікаў. “Я ведаю, што ў некаторых варшаўскіх універсітэтах ёсць трохі грэблівае стаўленне да беларусаў. Дык вось у нас усё было зусім па-іншаму. Студэнты дзяліліся з намі шпаргалкамі, а некаторыя настаўнікі маглі нават паставіць на паўбала-бал вышэй адзнаку, калі даведваліся, што мы з Беларусі”. Але навучанне спадабалася не толькі з-за дабрадушнай атмасферы. На тое быў шэраг аб’ектыўных прычын. А па пятніцах фітнэс Калі Аня наязджала ў Брэст і размаўляла з былымі аднакласнікамі, то толькі радавалася, што выбрала вышэйшую школу балонскай мадэлі. “З мяне дастаткова, што ўсе скардзяцца на загружанасць, вялікую колькасць пар, а ў мяне такога не было. Мне было вучыцца лёгка і нават весела”. У Анінай школе толькі чатыры навучальныя дні, а па пятніцах у раскладзе стаіць фітнэс, на які дастаткова адхадзіць палову заняткаў. Гэта не нашая фізкультура са штосеместравым залікам, без якога не дапусцяць да сесіі. Пра сваіх выкладчыкаў Аня і ўвогуле гаворыць доўга і эмацыйна. “У нас няма такога, што раз ты вучань, то ты – ніхто. Вучань і настаўнік абсалютна раўнапраўныя. І адзін і другі можа прыйсці на ўрок з кавай, і адзін і другі можа адлучыцца па сваіх справах. Мы часта прыходзілі з кампутарамі і кніжкамі на пары, і ніхто не рабіў нам заўваг. Галоўнае, не шумець і не перашкаджаць іншым. Адным словам, мы псіхалагічна не напружваліся”, - рэзюмуе Аня. Але што яшчэ больш важна – студэнт тут можа зрабіць заўвагу выкладчыку наконт стылю і зместу яго выкладання. Гэта і лагічна, калі абодва бакі зацікаўленыя ў якасці навучання, калі абодва з’яўляюцца суб’ектамі гэтага самага навучання. Ганарыцца Аня Масюк і ўзроўнем выкладання яе спецыяльнасці. Да студэнтаў прыходзяць рэстаранныя кухары з майстар-класамі, а практыкі адбываюцца ў гатэлях. Практычныя заняткі па кулінарыі вымагаюць вялікай колькасці прадуктаў і інструментаў, але студэнты ўсім забяспечваюцца. Заўважым, што нават у гэтай прыватнай установе, якая жыве за кошт аказання адукацыйных паслуг, ёсць свая сістэма бонусаў. Пры сярэднім бале 4,5 можна атрымліваць стыпендыю, а палякі могуць разлічваць на разнастайныя сацыяльныя выплаты. Едзь, куды хочаш Польшча ў Балонскім працэсе ад самага пачатку, таму, натуральна, у Анінай ВНУ прасочваюцца усе спецыфічныя рысы еўрапейскай адукацыі, пачынаючы ад трохступеннага навучання і заканчваючы інтэрнацыяналізацыяй універсітэтаў. Арыгінальнай школа застаецца хіба ў ацэнцы ведаў студэнтаў – тут няма традыцыйнай для Еўропы крэдытнай сістэмы, затое ёсць пяцібальная. Але гэта не перашкаджае развіццю студэнцкай мабільнасці. Напрыклад, Аня, якая пасля трох год вучобы ў верасні атрымае ступень бакалаўра, цяпер сур’ёзна ламае галаву, што рабіць далей. Можна працягнуць навучанне ў Гданьску, а можна паспрабаваць свае сілы ў іншай ВНУ, і нават па іншай спецыяльнасці. Да студэнцкай мабільнасці адносяцца таксама і вучэбна-вытворчыя практыкі, якія ў польскіх універсітэтах можна адпрацоўваць па-за межамі краіны. “На першым курсе мы падавалі заяўку на практыку ў Швейцарыю, але не здалі іспыт па англійскай мове”, - распавядае Аня. Можна было такім жа чынам пабачыць Швецыю, Германію, Канаду… Аднак дзяўчына пасля няўдачы са Швейцарыяй вырашыла быць бліжэй да дома, і летнія практыкі адпрацоўвала ў берасцейскім гатэлі. Вынікі такой практыкі лёгка залічваліся, нягледзячы на тое, што Беларусь – адзіная краіна еўрапейскага кантыненту, дзе дагэтуль не працуе Балонскі працэс. Гэта мяняе светапогляд Пагутарыўшы з Аняй, мы звярнуліся да нашага ўжо добра знаёмага эксперта Беларускага балонскага камітэта Алега Граблеўскага, каб спытаць абагульнена: чым усё-такі прывабліваюць беларусаў польскія ВНУ? Адказ нас не здзівіў: “Польшча прыцягвае наступнымі фактарамі: дыплом прызнаецца як у краінах ЕС, так і СНД; адносна невысокі кошт навучання – у сярэднім 800 еўра на год; шмат у якіх універсітэтах адсутнічаюць уступныя іспыты і дакументы прымаюць да кастрычніка; разнастайнасць у выбары мовы навучання; геаграфічная блізкасць. З іншага боку большасць абітурыентаў з'язджаюць не таму, што там усё так добра, а таму, што тут усё дрэнна”. На жаль, тое, што ў беларускай вышэйшай школе цяпер “усё дрэнна”, можа канстатаваць нават самы звычайны студэнт, калі ён пайшоў вучыцца не дзеля корачкі. Нашая сістэма адукацыі прагне здаровых перамен, якія б паўплывалі на якасць адукацыі і адначасова на імідж краіны ў вачах міжнароднай супольнасці. Выдатна, што моладзь самастойна шукае лепшыя ўніверсітэты ў іншых краінах, але яшчэ лепш было б, каб і беларусы маглі нешта прапанаваць на такім жа ўзроўні. У рэшце рэшт вышэйшая адукацыя – гэта таксама бізнэс, і большыя прыбыткі ад яго можна атрымаць, толькі калі прапануеш якасную паслугу і маеш шэраг партнёраў. Серыю пра Балонскі працэс закончым рэальным дыялогам паміж студэнтам, які тры гады адвучыўся ў Польшчы, і яго маці. Маці: Сынок, скажы, ці трэба адпраўляць у Еўропу тваю сястру? Сын: Адпраўляй. Маці: А што гэта дае? Сын: Гэта мяняе светапогляд. Можа, варта пачынаць мяняць светапогляд і ў сваёй краіне? Іна ХОМІЧ Брестский курьерSorry, this article is only available in Belarusian.

Информация о материале

Категория: Новости и События

Создано: 22 мая 2013

(Далей тэкст артыкула па-руску) Представители европейской стороны рассказали, как работает Болонский процесс в тех странах, которые в него вступили. Глава представительства Европейского союза в Беларуси Майра Мора отметила: для того, чтобы присоединиться к Болонской декларации, государство должно реализовать в учреждениях высшего образования преподавательскую и студенческую мобильность, академическую независимость, повышать конкурентоспособность учреждений высшего образования, способность выпускников трудоустроиться после окончания университета, соблюдение прав и обязанностей студентов. Представитель Болонского комитета Владимир Дунаев рассказал, почему Беларусь не принимают в Болонский процесс. "Сегодня мы собрались, чтобы обсудить вопрос, насколько Беларусь готова реализовать процессы Болонской декларации", - сказала Майра Мора, отметив, что Европейский союз поддерживает ряд программ сотрудничества в сфере образования и науки с Беларусью, и выразила надежду, что семинар, в работе которого принимают участие специалисты системы образования, руководители вузов, представители студенческого самоуправления, будет полезен для всех. Министр образования Беларуси Сергей Маскевич отметил, что в 2008 году Беларусь пришла к выводу о необходимости двигаться по пути к подписанию Болонской декларации. "Но, в любом случае, мы считаем, что нам нужно соблюдать национальные интересы, нужно плавно трансформировать общество и приводить его к осознанию такого решения", - подчеркнул он. Говоря о направлении заявки на включение в Болонскую декларацию в 2012 году и её отклонении с европейской стороны, министр сказал: "Наше обращение (по вступлению в Болонский процесс) не было услышано по непонятным для нас причинам. Мы это воспринимаем так, что "нет худа из добра". «Вывод напрашивается следующий, - комментирует Медиа-Полесью фразу министра образования эксперт по Болонскому процессу юрист и эксперт рабочей группы «Европейского диалога о модернизации с Беларусью» Олег Граблевский, - власть Республики Беларусь в лице Маскевича на сегодняшнем этапе с целью снижения чувствительности, болезненных для них претензий (конфликт ценностей с Болонским процессом - отсутствие академических свобод, автономии вуза и т.д.) предпочла занять позицию слепого и глухого ... в надежде на авось. Авось проскочим, а нет - сделаем вид, что не очень-то и хотелось». По словам Олега Граблевского, вместо признания ошибок, артикуляции готовности реформирования системы управления в образовании в соответствии с евростандартами, Беларусь демонстрирует непонимание, а, значит, и неготовность к приятию ценностей Болонского процесса. Оценивая в целом итоги семинара, Олег Граблевский говорит: «Каждая из сторон высказала свои видения Болонского процесса - полемики, дискуссии как таковой не было, видимо, чтобы не обострять ситуацию. Явных сдвигов нет, если только оценивать как позитивный сдвиг сам факт этой встречи». Светлана ГАРДА МЕДИА-ПОЛЕСЬЕ Представители европейской стороны рассказали, как работает Болонский процесс в тех странах, которые в него вступили. Глава представительства Европейского союза в Беларуси Майра Мора отметила: для того, чтобы присоединиться к Болонской декларации, государство должно реализовать в учреждениях высшего образования преподавательскую и студенческую мобильность, академическую независимость, повышать конкурентоспособность учреждений высшего образования, способность выпускников трудоустроиться после окончания университета, соблюдение прав и обязанностей студентов. Представитель Болонского комитета Владимир Дунаев рассказал, почему Беларусь не принимают в Болонский процесс. "Сегодня мы собрались, чтобы обсудить вопрос, насколько Беларусь готова реализовать процессы Болонской декларации", - сказала Майра Мора, отметив, что Европейский союз поддерживает ряд программ сотрудничества в сфере образования и науки с Беларусью, и выразила надежду, что семинар, в работе которого принимают участие специалисты системы образования, руководители вузов, представители студенческого самоуправления, будет полезен для всех. Министр образования Беларуси Сергей Маскевич отметил, что в 2008 году Беларусь пришла к выводу о необходимости двигаться по пути к подписанию Болонской декларации. "Но, в любом случае, мы считаем, что нам нужно соблюдать национальные интересы, нужно плавно трансформировать общество и приводить его к осознанию такого решения", - подчеркнул он. Говоря о направлении заявки на включение в Болонскую декларацию в 2012 году и её отклонении с европейской стороны, министр сказал: "Наше обращение (по вступлению в Болонский процесс) не было услышано по непонятным для нас причинам. Мы это воспринимаем так, что "нет худа из добра". «Вывод напрашивается следующий, - комментирует Медиа-Полесью фразу министра образования эксперт по Болонскому процессу юрист и эксперт рабочей группы «Европейского диалога о модернизации с Беларусью» Олег Граблевский, - власть Республики Беларусь в лице Маскевича на сегодняшнем этапе с целью снижения чувствительности, болезненных для них претензий (конфликт ценностей с Болонским процессом - отсутствие академических свобод, автономии вуза и т.д.) предпочла занять позицию слепого и глухого ... в надежде на авось. Авось проскочим, а нет - сделаем вид, что не очень-то и хотелось». По словам Олега Граблевского, вместо признания ошибок, артикуляции готовности реформирования системы управления в образовании в соответствии с евростандартами, Беларусь демонстрирует непонимание, а, значит, и неготовность к приятию ценностей Болонского процесса. Оценивая в целом итоги семинара, Олег Граблевский говорит: «Каждая из сторон высказала свои видения Болонского процесса - полемики, дискуссии как таковой не было, видимо, чтобы не обострять ситуацию. Явных сдвигов нет, если только оценивать как позитивный сдвиг сам факт этой встречи». Светлана ГАРДА МЕДИА-ПОЛЕСЬЕ Sorry, this article is only available in Russian.